لایپزیگ
لایپزیگ
لایپزیگ (به آلمانی : Leipzig ) با حدود ۵۰۰٬۰۰۰ نفر جمعیت از شهرهای بزرگ و مهم شرق آلمان و ایالت زاکسن است.
گوته شاعر آلمانی این شهر را پاریس کوچک لقب داده‌است.
شهر لیپزینک در آلمان
تاریخچه
لایپزیگ در قرن ۱۱ میلادی بنیان نهاده شد و تقریباً از آغاز تأسیس به عنوان یک مرکز تجاری و یک شهر نمایشگاهی معروف بوده‌است.امروزه نیز این شهر میزبان نمایشگاه‌های بین‌المللی کتاب و خودرو است.
آموزش
دانشگاه لایپزیگ یکی از قدیمی‌ترین دانشگاههای آلمان و اروپا است که در سال ۱۴۰۹ میلادی توسط فردریک اول حاکم ایالت زاکسن تأسیس گردید.
دانشگاه لایپزیگ(به آلمانی: Universität Leipzig) یکی از کهن‌ترین دانشگاههای جهان و دومین دانشگاه قدیمی آلمان است که در شهر لایپزیگ در ایالت زاکسن جای‌دارد. از دانش‌آموختگان برجستهٔ این دانشگاه می‌توان از یوهان ولفگانگ گوته، فریدریش نیچه، ریشارد واگنر، آنگلا مرکل و بسیاری از برندگان جایزه‌های جهانی به ویژه جایزه نوبل در زمینه‌های شیمی، فیزیک و ادبیات را نام برد.
مستندات ایپال یک نسخه خطی از موسیقی قرن ۱۶ است که در کتابخانه دانشگاه لایپزیگ قرار دارد.[۲]
دانشگاه لایپزیگ
دانشگاه لیپزینگ
دانشکده‌ها
چهار دانشکدهٔ اصلیِ آن شاملِ دانشکدهٔ هنر، الهیات، پزشکی و حقوق بود. امروزه این دانشگاه شامل ۱۴ دانشکده به شرح زیر:
- دانشکده الهیات
- دانشکده حقوق
- دانشکده تاریخ, هنر
- دانشکده فیلولوژی
- دانشکده آموزش و پرورش
- دانشکده علوم اجتماعی و فلسفه
- دانشکده علم اقتصاد و مدیریت (مهندسی عمران)
- دانشکده علوم ورزشی
- دانشکده پزشکی
- دانشکده ریاضیات و علوم رایانه
- دانشکده زیست‌شناسی, داروسازی و روان‌شناسی
- دانشکده فیزیک و علوم زمین
- دانشکده شیمی و کانی‌شناسی
- دانشکده دامپزشکی
دانش آموختگان دانشگاه لایپزیک
- آنگلا مرکل
- یوهان ولفگانگ گوته
- فریدریش نیچه
- یوهان فریدریش آگریکولا
- میچل باچله
- کارل فیلیپ امانوئل باخ
- یوهان کریستف فریدریش باخ
- فلیکس بلاک
- لودویگ بولتزمان
- تیکو براهه
- پیتر دبای
- پل الریخ
- گوستاو تئودور فخنر
- هانس-گئورگ گادامر
- کریستف گراپنر
- ورنر کارل هایزنبرگ
- گوستاو هرتز
- گوتفرید لایبنیتس
- گوتهولد افرایم لسینگ
- یوهان کونو
- ژولیوس ادگار لیلینفلد
- تئودور مومسن
- ویلهلم اوستوالد
- فردینان دو سوسور
- گیورگ فیلیپ تیلمان
- سین‌ایترو تومونوجا
- ریشارد واگنر
- بارتل لیندرت وان در واردن
- ویلهلم وونت
مشاهیر
گوتفرید ویلهلم لایبنیتز دانشمند آلمانی و ریچارد واگنر موسیقی دان آلمانی از مشاهیری هستند که در لایپزیگ متولد شدند.
- گوتفرید ویلهلم فون لایبنیتس :
گوتفرید ویلهلم لایبنیتز
فیلسوف، ریاضیدان و فیزیک‌دان آلمانی بود که همچنین نقش به‌سزایی را در سیاست اروپایی زمان خویش بازی کرده است و مقام بالایی نیز در تاریخ فلسفه و تاریخ ریاضی دارا می‌باشد. لایبنیتس، محاسبات دیفرانسیل و انتگرال را همزمان ولی کاملاً مستقل از آیزاک نیوتن به دست آورد و علامت‌هایی که وی در این محاسبات استفاده می‌کرده است، هنوز هم به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می‌گیرند.(به طور مثال نماد dy/dx برای مشتق تابع f در x)
وی از بزرگترین فیلسوفان عصر خرد و روشنگری محسوب می شود. در مکانیک کلاسیک، او بر این عقیده بود که فضا و مکان نسبی هستند، در حالی که نیوتون بر عقیده خودش مبنی بر مطلق بودن زمان و مکان اصرار می‌ورزید.
لایبنیتس دارای وسعت نظر بود ومی‌کوشید تمام مسالک و معتقدات بشری را باهمسازش دهد و با اینکه هواخواه دکارت بود از او کورکورانه پیروی نمی‌کرد و می‌گفت :«فلسفه دکارت به منزله دهلیز حقیقت است، از آن باید وارد شد اما نباید آنجا متوقف ماند.» با اینکه لایبنیتس تالیفات زیادی داشت از او فقط دو کتاب باقی‌مانده است. یکی به نام «شعور انسان» و دیگری به نام «خداجویی» و هر دوی این کتاب‌ها هم به زبان فرانسه نوشته شده است.
فلسفه
فلسفه لایبنیتس مبتنی بر دو اصل امتناع تناقض و جهت کافی است. اصل امتناع تناقض بیان می‌دارد که از میان دو گزاره‌ی متناقض تنها یکی می‌تواند درست باشد. اصل جهت کافی مدعی است که بدون جهت و علل کافی هیچ چیز در عالم موجود نمی‌شود و هیچ گزاره‌ای صدق نمی‌کند. با کاربرد این دو اصل، لایبنیتس نتیجه می‌گیرد که به موجب اصل امتناع تناقض هر قضیه تحلیلی صادق است و به سبب اصل جهت کافی، هر قضیه صادق چون از جهات و مقدمات کافی نتیجه‌گیری می‌شود پس تحلیلی است، بنابراین قضایای صادق و قضایای تحلیلی هم‌ارزند.
-
ویلهلم ریشارد واگنر:
ویلهلم ریشارد واگنر
ویلهلم ریشارد واگنر(به آلمانی: Wilhelm Richard Wagner) (زادهٔ ۲۲ مه ۱۸۱۳ – درگذشتهٔ ۱۳ فوریه ۱۸۸۳) آهنگساز، رهبر ارکستر، نظریه‌پرداز موسیقی و مقاله‌نویس آلمانی بود. شهرت او بیشتر بخاطر اپراهای او است. در دنیای موسیقی کلاسیک از وی به عنوان ادامه دهنده راه لودویگ ون بتهوون یاد می‌کنند.[۲]
نوآوری‌های واگنر در زمینه موسیقی کلاسیک اروپائی تأثیر زیادی بر آهنگسازان بعد از او داشت. او در آثار خود گام کروماتیک و فواصل نامطبوع را بکار می‌برد و از این نظر پیشگام موسیقی مدرن اروپا است. استفاده از نغمه معرف پس از او بسیار رایج شد و بر موسیقی فیلم در سده بیستم اثر گذاشت.
دوره اپراهای حلقه نیبلونگ از مهم‌ترین کارهای او است. او تا مدت‌ها با یکی از بزرگترین هم عصرانش فردریش نیچه فیلسوف شهیر آلمانی روابطی بسیار دوستانه داشت اما پس از چندی این روابط به کدورت انجامید.
زندگی‌نامه
ریشارد واگنر در ۲۲ مه ۱۸۱۳ در شهر لایپزیگ و در محله یهودیان به دنیا آمد. او فرزند نهم کارمند اداره پلیس، کارل فردریش واگنر و دختر نانوایی به نام یوهانا روزین (نی پیتز) بود. شش ماه پس از تولد واگنر، پدرش کارل بر اثر ابتلا به بیماری تیفوس درگذشت. پس از آن یوهانا با دوست کارل، لودویگ گییر که خود بازیگر و نمایش‌نامه‌نویس بود زندگی مشترکی را آغاز کرد. آن دو احتمالاً در اوت ۱۸۱۴ ازدواج کردند. اگرچه هیچ سندی از این ازدواج در ثبت کلیسای لایپزیگ یافت نشده است. یوهانا و خانواده‌اش در محل اقامت لودویگ در درسدن سکنی گزیدند. واگنر تا ۱۴ سالگی با نام ویلهلم ریشارد واگنر شناخته می‌شد. او احتمالاً فکر می‌کرد که گییر پدر واقعیش است.
علاقه گییر به تئاتر به پسر خوانده‌اش منتقل شد و واگنر در اجراهای او شرکت کرد. واگنر در خودزندگی‌نامه‌اش به یاد می‌آورد که یکبار نقش فرشته‌ای را بازی کرده بوده است. در اواخر ۱۸۲۰ در مدرسه پاستور وتزل در نزدیکی درسدن ثبت‌نام شد. جایی که نخستین آموزش‌هاش پیانویش را نزد معلم لاتین خود دریافت کرد. او در نواختن صحیح گام مشکل داشت و ترجیح می‌داد پیش‌نواهای تئاتر را با شنیدن بیاموزد. پس از مرگ گییر در ۱۸۲۱ ریشارد با هزینه برادر پدر خوانده‌اش به مدرسه شبانه‌روزی Kreuzschule فرستاده شد. در نه سالگی اجرایی زنده از اپرای در فرایشوتز از کارل ماریا فون وبر را به رهبری خود وبر دید و به شدت تحت تأثیر عناصر گوتیک آن قرار گرفت.
یهودستیزی
ریشارد واگنر در نوشته‌های خود عقاید یهودستیزانه ابراز کرده‌است. او گفته بود که آهنگسازان یهودی‌تبار مانند فلیکس مندلسون بارتولدی، از «خلاقیت بدیع و اصیل» محروم هستند. ریشارد واگنر آهنگساز محبوب رژیم نازی (۱۹۳۳ – ۱۹۴۵) در آلمان نازی بود. آدولف هیتلر و سران رژیم نازی به موسیقی او عشق می‌ورزیدند.[۳] با این حال عقاید یهودستیزانه‌ای که او در برخی نوشته‌های خود ابراز کرده، موجب شده اجرای بسیاری از آثار او با حاشیه‌های فراوان همراه شود.[۲]
در سال ۲۰۱۲ برگذاری نمایشگاه «صداهای خاموش شده» یکی از نشانه‌های تلاش بازماندگان خانواده واگنر برای مقابله با چهره یهودستیز این آهنگساز بود که در این نمایشگاه نام و سرگذشت موسیقدانانی بر روی صفحه‌های فلزی حک شده بود که در دوران هولوکاست کشته یا مجبور به فرار شدند.[۲]
حاشیه‌ها
اجرای اپراهای واگرا با مشکلات متعددی مواجه می‌شوند:
- ۱۰ مه ۲۰۱۳ اپرای تنهویزر در دوسلدورف به خاطر اجرای برخی از صحنه‌ها (به ویژه صحنه‌های تیراندازی) به شدت واقعگرایانه که موجب وارد آمدن فشارهای روحی و جسمی» به برخی از تماشاگران شد.
- در سال ۲۰۱۲ اگنی نیکیتن، خواننده باریتون روسی، در پی یکی از جنجال‌های مربوط به اجرای آثار واگنر مجبور شد از ادامه اجرای نقش اصلی اپرای «هلندی سرگردان» دست بردارد.
- در سال ۲۰۱۲ کنسرت آثار واگنر در دانشگاه تل آویو، به دلیل اینکه ممکن بود احساسات مردم اسرائیل به طور کلی و به ویژه احساسات بازماندگان هولوکاست را جریحه‌دار کند لغو شد.
- در سال ۲۰۰۱ هنگامی که دانیل بارن‌بویم، رهبر ارکستر آرژانتینیـاسرائیلی، یکی از آثار او را در اورشلیم اجرا کرد با اعتراض شدید محافل متعصب یهودی مواجه شد.
- در سال ۲۰۱۲ اپرای ملی ولز اجرایی از «خوانندگان استاد نورنبرگ» را در شهر کاردیف روی صحنه برد، برخی از بازدیدکنندگان آلمانی به کمپانی اجرا کننده اپرا برای گرامی‌داشتن فرهنگ آلمان و اجرای اثری سنتی تبریک گفتند، چرا که به عقیده آنان اجرای این اثر در کشور آلمان به سادگی امکان‌پذیر نیست.[۲]
آثار
- هلندی سرگردان
- تانهویزر
- لوهنگرین
- تریستان و ایزولده
- خوانندگان استاد نورنبرگ
- حلقه نیبلونگ
- پارسیفال
لیپزینگ
لیپزینگ
لیپزینگ
Comments are closed.